Bijna alle wegen en paden op Groevenbeek zijn rond 1850 aangelegd. Op de woeste grond werd een stelsel van kronkelende paden aangelegd. Het was mogelijk om van Oud Groevenbeek via de Nieuwelaan, Selindelaan, Krakeling, Johanneslaan, Heerenlaan, Jacobslaan en Tollaan een ronde te maken. Onderweg kon gestopt worden bij één van de (graf)heuvels voor een rustpauze of om van het uitzicht te genieten. Een deel van de paden is in ongebruik geraakt en de originele namen zijn niet meer algemeen bekend. Op onderstaande kaart kunnen de namen van de lanen en heuvels van het oorspronkelijke Groevenbeek terug gevonden worden. De kaart is gebaseerd op een linnen kaart uit circa 1890. Het is een interessante wandeling en puzzeltocht om zelf de laanstructuren en heuvels te vinden.
Jacobus Craandijk maakte deze wandeling al in 1879. Hij legde zijn ervaringen vast in “Wandelingen door Nederland met pen en potlood”. Dit citaat komt uit deel 4 (1879):
Het Putterbosch wat wij zijn ingetreden, is werkelijk wat zijn naam aanduidt……
Slechts enkele dwarswegen kruisen onzen weg en dan kunnen we soms een strook woeste heide zien, aan alle kanten door bosschen ingesloten. Ook dan zoeken wij vruchteloos naar een enkel menschelijk wezen, naar hut of schaapskooi zelfs.
Een deel van het bosch vertoont de blijken van zorgvuldige behandeling. Wij vinden er groote plekken gerooid, den grond omgeset, eiken telgen gepoot, breede paden aangelegd. Handwijzers geven ons de namen dier paden te lezen. Een dier zwijgende gidsen wijst ons op den Leuvenumscheweg. Dien hebben wij te houden. Andere spreken van Zenweg, Johanna- en Johannislaan, Krakeling, Dameslaan, Florislaan. Min of meer zonderling is de indruk, wanneer wij aldus aan de bewoonde wereld en zelfs aan ‘dames’ herinnerd worden, waar alles had meegewerkt om ons te verplaatsen in langverloopen eeuwen, toen ’t er, met geringe wijzigingen, in dit Putterbosch uitzag als heden te dage, en ons te doen vergeten, dat er, buiten ons, nog menschen op aarde wonen! Troeuwens, ook hier is ’t ook minder eenzaan dan elders in het bosch, en wij zouden ons bijna kunnen voorstellen, dat onzigtbare geesten dien grond hebben bewerkt, want van arbeiders zien wij geen spoor. Tot het Putterbosch behoort dit gedeelte niet meer. ’t Is een bijzonder eigendom van eenige personen, voor weinig jaren aangekocht, en draagt de naam Nieuw-Gravenbroek.
